Dag 1: Nijmegen - Schiphol - Edinburgh

Koffer naar Lissabon?

Op woensdag 27 juli 2011 zijn we vanaf Schiphol vertrokken voor een rondreis door Schotland. We hadden thuis al via internet ingecheckt en hoefden dus alleen nog maar onze koffers in te leveren. Dus een fluitje van een cent zou je denken. Niets was echter minder waar. De medewerkster van KLM die ons 'hielp' slaagde erin om één van onze koffers op een Transavia vlucht naar Lissabon te sturen. Gelukkig hadden we zelf meteen door dat er iets niet klopte en zo belandden we bij een balie voor problemen met bagage. De medewerkster daar merkte op dat het wel veel werk voor haar was. Maar na het nodige getik op een toetsenbord verzekerde ze ons dat onze bagage was omgeboekt en gewoon mee zou gaan met onze vlucht naar Edinburgh. Voor de zekerheid moesten we dat nog even checken bij het instappen. Daar werd ons verteld dat de koffer was getraceerd op carrousel 70. Waar de medewerker fijntjes aan toevoegde, 'dat zegt u waarschijnlijk niets en mij ook niet'.

Bagage Edinburgh 

Na een vlucht zonder bijzonderheden stonden we verwachtingsvol bij de bagageband op het vliegveld van Edinburgh. Na een tijdje kwam er iemand zeggen dat er nu toch echt geen bagage uit Amsterdam meer kwam. En met een heleboel anderen konden we naar de balie voor vermiste bagage. We kregen een formulier mee met een code waarmee we konden nagaan wat de status van de bagage was. In de meeste gevallen was de bagage binnen 24 op de plaats van bestemming. Zeker in dit geval omdat er die dag nog twee vluchten uit Amsterdam zouden komen.

De huurauto en het kleine accidentje

En zo gingen we met de helft van de bagage naar het autoverhuurbedrijf. Nadat we alle pogingen van het personeel om ons onnodige extra verzekeringen aan te smeren hadden weerstaan, kregen we de sleutel van de auto en kon het avontuur beginnen. De auto bleek een Mercedes te zijn die veel groter en breder was dan de auto die we thuis gewend zijn. De weg tussen het vliegveld en de stad is echter juist smaller dan we gewend zijn. Gevolg, binnen 10 minuten hing een van de spiegels los, hadden we een kras op de auto en zat er lak van een stadsbus aan de los hangende spiegel.
Na deze niet geheel vlekkeloos verlopen reis kwamen we aan in ons hotel in Edinburgh. Het Travelodge West End is een hotel waar je niet echt vrolijk van wordt. Maar de kamer, die me deed denken aan een cel met twee bedden, was schoon en bovendien was het prachtig weer. Kortom, tijd om de stad in te gaan.